لاثلستينا[1][2] أو القوادة[3] (بالإسبانية: La Celestina) اسم بيطلق على الشغل المُسمى كوميديا كاليستو ومليبيا،[4][5] ولاكن بعدها الملهاة المأساوية لكاليستو ومليبيا[4][5] من القرن الستاشر. ويُنسب ده الشغل بالكامل ل خريج الحقوق فرناندو دي روخاس. كُتب ده الشغل فى فترة عصر ما قبل النهضة وقت حكم الملكين الكاثوليكيينفرناندووإيزابيل،[6] وترجع الطبعة الأولى المعروفة للعمل ل سنة 1499 فى بورجوس.[7] وضعت كوميديا لا ثلستينا واحده من الاُسس اللي عززت ولادة الروايةوالدراما الواقعية الحديثة ومارست تأثير قوى، رغم كونه خفى، فى الأدب الإِسباني، شكلت لاثلستينا مع دون كيشوتودون خوان الأساطير التلاته اللى اتبني علي أساسها الأدب الإسباني [8]
Arellano, Ignacio (ed.); Usunáriz, Jesús M. (ed.). El mundo social y cultural de La Celestina. Madrid/Frankfurt: Iberoamericana-Vervuert, 2003. 273-94.
Deyermond, Alan: Historia de la literatura española I. Ariel. Barcelona, 1979.
Canet, José Luis: La filosofía moral y La Celestina. Insula. Revista de Ciencias y Letras, 1999 SEPT; (633)
Gilman, Stephen: La Celestina: arte y estructura. Taurus. Madrid, 1974.
Gilman, Stephen: Diálogo y estilo en La Celestina. Nueva Revista de Filología Hispánica. VII (1953), 461‑469.
Gilman, Stephen: La España de Fernando de Rojas. Taurus, Madrid, 1978.
Lida de Malkiel, María Rosa: La originalidad artística de La Celestina. Eudeba. Buenos Aires, 1962.
Rico, Francisco: Historia y crítica de la literatura española. Edad Media I. Crítica. Barcelona, 1979.
Sánchez, Ángel. «Mercantilismo, sociedad y algunos personajes de Celestina». Torre de Papel 4.3 (1994): 59-71.
Snow, Joseph T. Fernando de Rojas, ¿autor de ‘Celestina’?. Letras 40-41 (1999-2000): 152-57.