سلاجقه
السلاچقه، و كمان السلچوق، ينتسبوا السلچوق زعيم قبايل الغز الترك. ظهروا فى فارس فى القرن العاشر و اعتنقوا الاسلام. فى سنة 1040 تمكنوا من الانتصار علي جيش جيش الغزنويين قرب ميرف و مد طغرل بل (حفيد سلجوق) سيطرته على فارس و العراق و دخل الي بغداد سنة 1055 و قضى على الدوله البويهيه و اصبحوا الحكام الفعليين للخلافه العباسيه التي أصبحت مجرد خلافه اسميه. غزو ارمينيا و بلاد الكرج (چورچيا) و معظم اسيا الصغرى بقيادة الب ارسلان و شنوا غارات على سوريا و هزموا الامبراطور البيزنطى رومانوس الرابع و تمكنوا من اسره سنة 1071 فى معركه تاريخيه مهمه تدعي "معركة ملاذكرد" و قربت جيوشهم من القسطنطينيه عاصمة الامبراطوريه البيزنطيه و شكلوا تهديد عليها وهذا احد اسباب قيام الحروب الصليبيه بعد ما الامبراطور اليكسيوس الاول حيث استغاث باللاتين الكاتوليك فى غرب اوروبا فإنتهز البابا اوربان التانى الفرصه و دشن حمله صليبيه استولت على قونيا عاصمة السلاچقه و فى اسيا الصغرى و انطاكيا و اتجاوزت اسيا الصغرى و استولت على بيت المقدس.
دولة السلاچقه تمتعت بإداره منظمه جداً فى عهد ملكشاه (ابن الب ارسلان)، و بنهضه ثقافيه بفضل الصدر الاعظم نظام الملك، و من الذين ساهموا فى هذة النهضه كعمر الخيام الذي عمل بالتقويم الجلالى.
فى القرن الثاني عشر تجزإت دولة السلاچقه و خرجت منها دول جديده زى الدوله الزنكيه فى سوريا التي ظهر فيها نور الدين محمود المشهور بإنتصاراته على الصليبيين، و امبراطورية خوارزم، و سلطنة الروم (سلطنة قونيا). فى القرن الثالث عشر اكتسح المغول هذة الدول جنكيز خان و خلفائه من امثال هولاكو خان.
