سلاجقه
السلاچقه، و كمان السلچوق، بيتنسبو لسلچوق زعيم قبايل الغز الترك. ظهرو فى فارس فى القرن العاشر و اعتنقو الاسلام. فى سنة 1040 غلبو جيش الغزنويين قرب ميرف و مد طغرل بل (حفيد سلجوق) سيطرته على فارس و العراق و دخل بغداد سنة 1055 و قضى على الدوله البويهيه و بقم الحكام الفعليين للخلافه العباسيه اللى بقت مجرد خلافه اسميه. غزو ارمينيا و بلاد الكرج (چورچيا) و معظم اسيا الصغرى بقيادة الب ارسلان و شنو غارات على سوريا و غلبو الامبراطور البيزنطى رومانوس الرابع و اسروه سنة 1071 فى معركه تاريخيه مهمه اسمها "معركة ملاذكرد" و قربت جيوشهم من القسطنطينيه عاصمة الامبراطوريه البيزنطيه و شكلو تهديد ليها وده كان سبب من اسباب قيام الحروب الصليبيه بعد ما الامبراطور اليكسيوس الاول استغاث باللاتين الكاتوليك فى غرب اوروبا فإنتهز البابا اوربان التانى الفرصه و دشن حمله صليبيه استولت على قونيا عاصمة السلاچقه و فى اسيا الصغرى و انطاكيا و اتجاوزت اسيا الصغرى و استولت على بيت المقدس.
دولة السلاچقه اتمتعت بإداره منظمه جداً فى عهد ملكشاه (ابن الب ارسلان)، و بنهضه ثقافيه بفضل الصدر الاعظم نظام الملك، و من اللى ساهمو فى النهضه دى كان عمر الخيام اللى عمل التقويم الجلالى.
فى القرن الاتناشر اتجزإت دولة السلاچقه و طلعت منها دول جديده زى الدوله الزنكيه فى سوريا اللى ظهر فيها نور الدين محمود المشهور بإنتصاراته على الصليبيين، و امبراطورية خوارزم، و سلطنة الروم (سلطنة قونيا). فى القرن تلتاشر اكتسح المغول الدول دى بقيادة جنكيز خان و خلفائه من امثال هولاكو خان.
