دييزم
| ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
_British_Museum.jpg) | ||||
| صنف فرعى من | دين | |||
| مختلف عن | الوهيه | |||
تعديل  |
||||
دييزم يعنى الاهيه (من الانجليزى: deism نطق: /ˈdiːɪzəm/; من اصل ”deus“ اللاتينى يعنى الاه, اللى اصلها يونانى: θεός |theós|), هى فلسفه ظهرت من زمان اوى و انتشرت فى القرن السبعتاشر و التمنتاشر, بتؤمن ان فيه خالق واحد للكون وان الموضوع دا ممكن الواحد يستنتجه بالعقل و مراقبه ودراسه العالم الطبيعى من غير ما يتبع دين. الالاهى يعنى ال دييست (انجليزى: deist) بيرفض فكرة التدخل الالهى فى حياة الانسان زى الاديان و المعجزات و الوحى بعكس المؤمنين بالاديان. الالاهيين برضو بيختلفو مع الملحدين. بس بيتفقو معاهم انهم لادينيين.
عقيده و افكار[تعديل]
افكار الدييزم ممكن تتلخص فى الافكار دى
- ان فيه خالق للكون و بيتحكم فيه
- الاعتقاد ان الخالق بيعمل حاجات تبع قوانين الطبيعه الكامله, اللى عملها
- ان الخالق ادى للانسان عقل و قدره علا التفكير المنطقى
- ان الخالق عايز من البشر انهم يكونو عندهم اخلاق و ميضروش نفسهم او غيرهم
- الطريق الوحيد للمعرفه هو التفكير و العلم و عدم الاعتماد علا الوحى او الانبياء
- فيه حياه بعد الموت
- الاخلاق الرب زرعها اصلن فى الانسان, فمش محتاجه لوحى او نبى او دين او بتوع دين