ادويه التخسيس
فيه دوايين بس متوافق عليهم من اداره الاغذيه والادويه الامريكيهFDA للاستخدام ع المدى الطويل هما اورليستات orlistat الاسم التجارى زينيكال Xenical من شركه روش ROCHE واللى بيقلل امتصاص الدهون من الامعاء عن طريق انه بيقلل انزيم اسمه ليبيز lipase. والدوا التانى هوا سيبوترامين sibutramine والاسم التجارى ميريديا Meridia من شركه ابوت Abbott واللى بيشتغل ع المخ ( بيزود شغل سيروتاينين و نورادرينالين و دوبامين ) وشغله قريب من شغل بعض ادويه الاكتئاب وبيجى من الدوا ده سده نفس .
فيه ادويه تانيه زى ريمونابانت Rimonabant الاسم التجارى اكومبليا Acomplia والدوا ده بيشتغل عكس الحشيش ( block ) لانهم اكتشفوا ان الحشاشين بيعانوا من حالات صوصوه فى البطن من الجوع . الدوا ده معتمد فى اوروبا لعلاج التخن لكنه لسه مش معتمد فى امريكا و كانادا بسبب انهم مش متاكدين من الامان بتاعه .
الوزن اللى بينزل مع الادويه دى بيعتبر متواضع واللى بيكون حوالى 2.9 كجم مع زينيكال , 4.2 كجم مع ميريديا و 4.9 كجم مع اكومبليا . زينيكال واكومبليا بيقللوا احتمالات مرض السكر والادويه التلاته ليهم شويه تاثير على الكوليسترول . وع العموم فيه معلومات قليله عن تاثيرات العلاجات دى ع المدى الطويل على تعقيدات و حصيلة التخن .
فيه ادويه اقل انتشارن فى استعمالها .بعضها حاصل على موافقهFDA للاستعمال لفتره بسيطه واشهرهم Phendimetrazine التجارى (بونتريل Bontril)
فيه دوا كمان مشهور مع مرضى السكر اللى عندهم زياده فى الوزن وهوا ميتفورمين metformin تجارى جلوكوفاج Glucophage . بعض ادويه السكر بتعمل زياده فى الوزن ( زى دياميكرون واماريل ودوانيل ). ممكن مرضى السكر ياخدو شويه نزول فى الوزن عن طريق دوا اكتئاب اسمه التجارى بروزاك Prozac (فلوكستين)وكمان زينيكال وميريديا لمده 12-57 اسبوع لكن الفوايد الصحيه من العلاجات دى ع المدى الطويله لسه مش واضحه .
فى ادويه تانيه مش معتمده او بتستخدم بطريقه غير شرعيه وكتير منها اتسحب م الاسواق زى Fenfluramine و dexfenfluramine ( اتسحب 1997 ) و Dexamphetamines نوع من الامفيتامينات بيعمل ادمان وله اثار جانبيه خطيره ومش معتمد من FDA .
تاريخ[تعديل]
اول المحاولات لتطليع دوا للعلاج التخن كانت بتاعه الدكتور اليونانى سورانيوس Soranus ( القرن التانى ) واللى كان بيدى ملينات وكمان كان بيعمل مساج سوخن دا غير المجهود البدنى . ودا فضل الركن الاساسى فى العلاج لالاف السنين لحد 1920 و 1930 وقتها بدا يطلع ادويه جديده . وبالاعتماد على كفاءة الثايروكسين ( الاسم التجارى التروكسين فى الوقت الحالى ) واللى شاع استخدامه فى العلاج واللى كانت نتييجه متوسطه دا غير اعراضه الجانبيه زى بلبطه القلب وصعوبه النوم . بعد كده طلعت ادويه كتير وكانوا كل مره بيلاقوا ليها مشاكل واثار جانبيه كتير بتخليهم يبحثوا اكتر لحد ما وصلنا للدوايين اللى متوافق عليهم من FDA زى زينيكال و ميريديا . ولسه الابحاث مستمره .